Pastoor Holtel

Pastoor Holtel is 58 jaar als hij in de parochie St. Stephanus komt. Verschillende ziektes en kwalen kluisteren hem regelmatig aan het ziekbed. Dat weerhoudt hem er echter niet van om regelmatig uiting te geven aan  gevoel voor Twentse humor. Zo ook op een dag dat een parochiaan de herder aan het ziekbed bezoekt. De man vertelt  dat  zijn  hond is overleden en de pastoor vraagt: 'Woar heft hem mankeert?' De man zegt: 'Dat weet ik nig, mer hee is wa kapot'. Waarop de pastoor zegt: ‘Ik weet wa woad em schot hef: tusschen 'n  kop en 'n stet!' In de periode dat pastoor Holtel in Hertme is, vat het bestuur van de muziekvereniging St. Gregorius het voortvarende plan op om de magere verenigingskas te spekken: er moet een dansavond worden georganiseerd. Een dansmeester zegt toe de danslessen, die plaats gaan vinden in café Liedenbaum, te leiden. Omdat pastoor Holtel geestelijk adviseur is van de vereniging, vindt er, voordat een definitieve datum wordt vastgesteld, overleg plaats met de herder van Hertme. Twee bestuursleden gaan op bezoek bij de pastoor en leggen hem het plan voor. In eerste instantie geeft de pastoor toestemming. Hij vindt het zelfs een goed plan om op deze aangename wijze de verenigingskas wat aan te vullen. Wanneer meneer pastoor informeert naar het aantal deelnemers, krijgt hij te horen dat er ook leden van het 'zwakke geslacht' de dansmanifestatie zullen bijwonen. 'Wat? Komen er ook meisjes! Dan gaat het niet door!', is het korte maar krachtige antwoord van pastoor Holtel. Het voortvarende bestuur van St. Gregorius moet op zoek naar andere wegen om de verenigingskas te vullen .....  Slechts twee jaar blijft pastoor Holtel in Hertme. Om gezondheidsredenen moet hij in  1937 zijn herderlijke bediening stoppen. Hij vertrekt naar Lonneker, waar nog vrij on- verwacht op 16 juni 1938 de Heer hem tot zich roept.